Συνήθης χρήση: Τρεις ταμπλέτες την ημέρα
- Χωρίς γλουτένη
- Φυσικό προϊόν χωρίς χρωστικές
ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΕΙΣ - ΠΡOΦΥΛΑΞΕΙΣ
Υπάρχουν κάποιες πιθανότητες η γλυκοζαμίνη να μειώνει τα επίπεδα ανοχής στη γλυκόζη. Αυτό παρατηρήθηκε όταν η γλυκοζαμίνη χορηγήθηκε ενδοφλέβια, όχι όμως όταν χορηγήθηκε από το στόμα. Oι διαβητικοί που θέλουν να πάρουν γλυκοζαμίνη θα ήταν καλό να συμβουλευτούν το γιατρό τους και να παρατηρούν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα τους, ώστε, αν χρειαστεί, να τροποποιήσουν τις δόσεις των φαρμάκων τους.
ΙΔΙOΤΗΤΕΣ ΘΕΙΙΚΗΣ ΧOΝΔΡOΪΤΙΝΗΣ
Η θειική χονδροϊτίνη (ετεροπολυσακχαρίτης) είναι ένα από τα κύρια συστατικά των χόνδρων, οι οποίοι δουν σαν “μαξιλαράκια” μεταξύ των οστών των αρθρώσεων, εμποδίζοντας την τριβή τους. Oι χόνδροι μπορούν να φθαρούν, λόγω ηλικίας ή βαριάς καταπόνησης (π.χ. με συνεχή ανύψωση βαριών αντικειμένων) οδηγώντας σε οστεοαρθρίτιδα, κατάσταση που μπορεί να είναι πολύ επώδυνη. Η θειική χονδροϊτίνη έχει σημαντική προληπτική και θεραπευτική δράση κατά της οστεοαρθρίτιδας, αυξάνοντας την παραγωγή υαλουρονικού οξέος και εμποδίζοντας τη δράση των ενζύμων που προκαλούν τη διάσπαση και εκφυλισμό των χόνδρων. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα επτά διπλά-τυφλών κλινικών μελετών που διήρκεσαν 4, τουλάχιστον, εβδομάδες σημειώθηκε σημαντική μείωση του πόνου σε ομάδες οστεοαρθριτικών που λάμβαναν θειική χονδροϊτίνη, σε σχέση με τις ομάδες που λάμβαναν placebo (JAMA, 2000, 283:1469-75). Άλλες μελέτες διάρκειας 1-3 ετών έδειξαν σταμάτημα ή σαφή μείωση της φθοράς των χόνδρων και βελτίωση της κίνησης των αρθρώσεων στις ομάδες που λάμβαναν θειική χονδροϊτίνη σε σχέση με τις ομάδες placebo. Φαίνεται ότι η θειική χονδροϊτίνη έχει δράση και κατά της αρτηριοσκλήρωσης, σύμφωνα με μελέτες. Σύμφωνα με μελέτη, 60 πάσχοντες από στεφανιαία νόσο έλαβαν 2.000mg θειικής χονδροϊτίνης ημερησίως για 900 ημέρες. Κατά το διάστημα αυτό ένας μόνο στους 60 ασθενείς υπέστη οξύ στεφανιαίο επεισόδιο, ενώ στην ομάδα που δεν λάμβανε χονδροϊτίνη (ομάδα placebo) ο αριθμός των οξέων επεισοδίων ήταν 16 φορές μεγαλύτερος (16 στους 60) (Atherosclerosis, 1972, 16:105-18). Άλλες μελέτες έδειξαν ότι η θειική χονδροϊτίνη βοηθάει στη θεραπεία των σπασμένων οστών. Η θειική χονδροϊτίνη θεωρείται εξαιρετικά ασφαλής. Υπάρχει πάντως η θεωρητική πιθανότητα να έχει αντιπηκτικές ιδιότητες και ως εκ τούτου να αυξάνει τη δράση των αντιπηκτικών φαρμάκων.
ΙΔΙOΤΗΤΕΣ ΓΛΥΚOΖΑΜΙΝΗΣ
Η γλυκοζαμίνη (αμινο-μονοσακχαρίτης) είναι δομικό συστατικό του κολλαγόνου, που με την σειρά του είναι το κύριο συστατικό του συνδετικού ιστού. Ένας τύπος συνδετικού ιστού είναι και οι χόνδροι, οι οποίοι βρίσκονται στις αρθρώσεις, τους τένοντες, την μύτη και τα αυτιά. Στις αρθρώσεις οι χόνδροι σχηματίζουν μια λεπτή, ολισθηρή, μαλακή, αλλά πολύ ανθεκτική επένδυση, ώστε να εξασφαλίζουν την άνετη κίνηση των οστών, χωρίς αυτά να έρχονται σε απευθείας επαφή και να τρίβονται. Η γλυκοζαμίνη συμβάλλει στην ανθεκτικότητα, ενώ η χονδροϊτίνη στην ελαστικότητα των χόνδρων. Η φθορά των χόνδρων, είτε οφείλεται στην ηλικία, είτε σε παλιά ή πρόσφατα τραύματα, είτε σε υπερβολική χρήση, προκαλεί την οστεοαρθρίτιδα με αλλοιώσεις των οστών, λόγω τριβής και φλεγμονών, και με ενδεχόμενες επιπλοκές σε άλλες παθήσεις των αρθρώσεων, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα. Η γλυκοζαμίνη, λαμβανόμενη σαν συμπλήρωμα, απορροφάται σχεδόν εξ ολοκλήρου από το λεπτό έντερο, φθάνοντας δε στις αρθρώσεις βοηθάει στη συντήρηση της δομής των χόνδρων και στην καλύτερη λειτουργία τους. Έρευνες έχουν δείξει ότι η γλυκοζαμίνη έχει αντιοξειδωτικές και, ενδεχομένως, αντιφλεγμονικές ιδιότητες. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα έξι διπλά-τυφλών ερευνών που διήρκεσαν 4, τουλάχιστον, εβδομάδες, σημειώθηκε σημαντική μείωση του πόνου σε ομάδες οστεοαρθριτικών που ελάμβαναν θειική γλυκοζαμίνη, σε σχέση με τις ομάδες που ελάμβαναν placebo (JAMA, 2000, 283:1469-75). Σε διπλά-τυφλή μελέτη τυχαίου δείγματος που έγινε με πάσχοντες από οστεοαρθρίτιδα στο γόνατο, χορηγήθηκαν 1.500mg θειικής γλυκοζαμίνης ή 1.200mg ενός πολύ γνωστού μη στεροειδούς αντιφλεγμονικού φαρμάκου. Το χημικό φάρμακο έδρασε γρηγορότερα, όμως στο τέλος της μελέτης που διήρκεσε 8 εβδόμαδες δεν υπήρξε διαφορά μεταξύ γλυκοζαμίνης και χημικού φαρμάκου, ως προς την ανακούφιση που προσέφεραν από τον πόνο. Αν τώρα ληφθούν υπ’ όψιν οι σοβαρές παρενέργειες των μη στεροειδών αντιφλεγμονικών φαρμάκων, όπως η αιμορραγία στομάχου και η περαιτέρω καταστροφή των αρθρώσεων, γίνεται φανερή η υπεροχή της γλυκοζαμίνης, η οποία, εκτός των αναλγητικών αποτελεσμάτων και της ανακοπής του εκφυλισμού των χόνδρων, φαίνεται ότι βοηθά και στην ανάπλαση (αναγέννηση) των χόνδρων και στη συνολική βελτίωση της λειτουργίας των αρθρώσεων. Θα πρέπει να σημειωθεί πάντως, ότι για να υπάρξει ανάπλαση του χόνδρου θα πρέπει να λειτουργούν τα χονδροκύτταρα, δηλαδή τα κύτταρα που παράγουν χόνδρο και βρίσκονται διάσπαρτα μέσα στο χόνδρο. Αν η οστεοαρθρίτιδα είναι πολύ προχωρημένη και τα χονδροκύτταρα έχουν καταστραφεί, τότε η αναγέννηση του χόνδρου είναι αδύνατη. Η γλυκοζαμίνη χρησιμοποιείται συχνά μαζί με χονδροϊτίνη ή και με άλλα συστατικά που έχουν ρόλο κατά της οστεοαρθρίτιδας, όπως η βιταμίνη C, το MSM, το μαγγάνιο, η αλόη βέρα κ.ά. Σύμφωνα με μια πειραματική μελέτη, ο συνδυασμός γλυκοζαμίνης και χονδροϊτίνης δίνει καλύτερα αποτελέσματα από τη γλυκοζαμίνη ή τη χονδροϊτίνη μόνες τους. Δύο μορφές γλυκοζαμίνης έχουν χρησιμοποιηθεί περισσότερο σε κλινικές μελέτες και θεωρούνται ότι δίνουν τα καλύτερα αποτελέσματα: η θειική γλυκοζαμίνη και η υδροχλωρική γλυκοζαμίνη.